کد مطلب:41347
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
در بعضي از احاديث از سخن گفتن درباره دنيا در مساجد نهي و مذمّت شده است. اگر كسي از مسئلهاي مهم كه مربوط به دنيا است، با كسي در مسجد سخن بگويد، كار مذموم و ناپسندي كرده است؟
از پيامبر بزرگ اسلام نقل شده است: در آخر الزّمان گروهي هستند كه به مساجد ميآيند و سخنشان دنيا و علاقه به آن است، با چنين گروهي هم نشين نشويد و خداوند را با ايشان كاري نيست.(1)
مسجد، محل عبادت و بندگي است و آنچه انسان را به خداوند نزديك كند، مانند نماز. در چنين جايي انسان بايد فكر و ذهن خود را از هر چه كه به عبادت او نارسايي وارد كند، دور سازد.
كساني كه در امور دنيايي سخن ميگويند، فكر و ذهن شان به آنها مشغول ميشود. حتي در بسياري اوقات در حال نماز نميدانند و غافلند از اين كه چه ميگويند و چه ميكنند.
در عين حال گاهي پيش ميآيد كه مسئلهاي مهم ميبايست مطرح شود. اگر بشود در خارج از مسجد وگرنه به قدر ضرورت و عدم اخلال به موقعيت مسجد، بسنده شود، گرچه كراهت آن رفع نميشود.
امور مهم مربوط به دنيا، هيچ گاه مهمتر از عبادت به درگاه خدا نيست. آيا ميشود امري از دنيا را فرض كرد كه از راز و نياز با خدا و ياد او مهمتر باشد؟!
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.